तर एक आटपाट गाव असत . तिथ एक फेंड्री रहात असतो . तर तो डुक्कर फेंड्री म्हणजे "मी" . आम्हा डूकरांच्या राज्यात विषमता नाही. जातीयता नाही . डुक्कर समाज हा एक परिपूर्ण आणि समतापूर्ण समाज आहे. आमचा मूलमंत्र आहे कि सर्व डुकरे समान आहेत . फक्त "काहि" डुकरे जरा अधिक समान आहेत. आमच्यात फारच समता असल्याने… हि राखीव काळी डुकरे समतेचा गैरफायदा उचलतात …. म्हणून आमच्या पांढऱ्या डूकरांनी एक झाले पाहिजे. असो . तर मी आज तुम्हाला माझी गोष्ट सांगतो …… माझी चित्तरकथा
तर मी फेंड्री डुक्कर . किंवा डुकराचे पिल्लू . माझे एका डूकरिनिवर प्रेम होते. मग मी तिच्या मागे मागे हुंगत हुंगत फिरायचा . पण माझ्या डुक्कर समाजाला पत्ताच नव्हता. मी लागू पण दिला नाही. आपला सुमडीत गु -- पीत राहिला मी . मग आमच्या डुक्कर शाळेत डुक्कर मास्तराक न कलता मी माझ्या माझ्या प्रेमावर प्रेम करत राहिलो .
पण आमची जत्रा होती ना एक । डुक्कर जत्रा …… च्यामारी तिथे एक मानुस शिवला हो आमच्या देवाला …… साला … मंग आमच्या डुक्कर धर्माचा पुजारी बोलला डुक्कर मुखीयाला - हे काय बर झाल नाही. आमच्या डुक्कर टोळीचा मुखिया आणि पुजारी हे लोक म्हणजे फार फार फार फार देवडुक्कर.
मंग त्यांनी एका खालच्या जातीच्या काळ्या डूकरास बोलावले आणि देवास शिवणार्या माणसाचा वध करण्यास सांगितले.
लई मारामारी झाली , मी माझी सगळी पणाला लावली . मी माणसाला पकडणारच होतो …. पण तेव्हढ्यात आमचे राष्ट्रगीत सुरु झाले . चारी पाय जमिनीत रोवून उभा राहिलो . पण आमाचे डुक्कर लोक , आमचे गीत , आमची हाजारो वर्षाची महान परंपरा, आमचा महान धर्म , आमची थोर समाज व्यवस्था आणि यामुळेच टिकून राहिलेला आमचा समाज ! डुक्कर समाज कधी हारणार नाही … तर शेवटी डुकरांनी फालतू माणसावर जय मिळवलाच ! चारी बाजूनी त्याला घेरला आणि पकडला ! शेवटी जय आमचा झाला … आमचाच होणार आणि होत राहील !
काही माणसांनी माझ्या नावाचा उपयोग करून एक शिणुमा बनवला आहे..... फेंड्री ....फेंड्री ...फेंड्री , त्यात चिडलेला मानुस दगड मारतो शेवटी … ह्या ह्या ह्या ह्या आणि ख्या ख्या ! प्रचंड हश्या आणी टाळ्या ! छ्या काय पण … मारणे , चावणे , डूरकणे हा आमच्या आमच्या डुकरांचा शिरस्ता
मानुस चावणार नाही , मानुस डूरकनार नाही , मानुस दगड पण मारणार नाही …
डूकरानो बिनधास्त रहा मानुस फकस्त शिणुमा बनवतोय !
लेखक - फें ड्री डॉर्ज अभिराम्वेल
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा